اوتیسم یک اختلال عصبی است که بر تعامل اجتماعی و کارکردهای ترتیبی تأثیر می‌گذارد. این اختلال در طیف وسیعی از شدت‌ها و نمونه‌ها ظاهر می‌شود. در این صفحه سعی می‌شود تا انواع اوتیسم را در طبقه‌بندی‌های مختلف بررسی کنیم. این تقسیم‌بندی در تشخیص راه‌های درمان و کمک به کودک اوتیسم تاثیرگذار خواهد بود.

به‌طورکلی انواع اوتیسم از نظر طیف‌های مختلف به اختلال اوتیسم کلاسیک، اختلال اوتیسم بالغ، اختلال اوتیسم تعاملی-زبانی و اختلال تعاملی گلهای خورشیدی تقسیم می‌شوند همچنین اوتیسم از نظر اوتیسم ارثی یا اوتیسم محیطی هم قابل‌تفکیک است. در ادامه به بررسی آن‌ها خواهیم پرداخت.

 

انواع اوتیسم از نظر طیف‌های مختلف آن کدام اند؟

 

اختلال اتیسم کلاسیک (Autistic Disorder): این نوع اوتیسم به طور سنتی به‌عنوان اختلال کلاسیک یا پنهان شناخته می‌شود. افراد با این نوع اوتیسم دارای مشکلات شدید در تعامل اجتماعی، زبان و کارکردهای ترتیبی هستند.

اختلال طیف اوتیسم بالغ (Asperger's Syndrome): کودکان با این نوع اوتیسم معمولاً هوش طبیعی یا بالاتری دارند؛ ولی همچنان مشکلاتی در تعامل اجتماعی دارند. در این نوع اوتیسم، افراد مشکلات زبانی کمتر یا خفیف‌تری نسبت به دیگر اشکال اوتیسم دارند.

اختلال تعاملی نوع نامشخص (Pervasive Developmental Disorder-Not Otherwise Specified, PDD-NOS): این اصطلاح به افرادی داده می‌شود که مشکلاتی در تعامل اجتماعی و کارکردهای ترتیبی دارند، اما شدت یا نوع مشکلات آنها به میزان کافی برای تشخیص دقیق نوع اوتیسم آن‌ها کافی نیست.

 

 

اختلال تعاملی زبانی (Social Communication Disorder): افراد با این اختلال مشکلاتی در تعامل اجتماعی و مهارت‌های زبانی دارند، اما مشکلات دیگری مانند تکراری بودن رفتارها در آن‌ها دیده نمی‌شود که بتوانند به‌عنوان اوتیسم کلاسیک تشخیص داده شوند.

اختلال تعاملی گلهای خورشیدی (Childhood Disintegrative Disorder, CDD): این نوع اوتیسم کمتر شایع است. در این نوع کودکان اوتیسم تا سن بلوغ به طور نسبی نرمال رشد می‌کند و سپس در مواردی مهارت‌ها و توانایی‌های اجتماعی خود را از دست می‌دهند و دچار مشکلاتی از جمله اختلال زبانی می‌شوند.

 

انواع اوتیسم از نظر مشکلات این بیماری چیست؟

 

در این بخش انواع اوتیسم ذکر شده را بر اساس مشکلات و اختلالاتی که کودکان اوتیسم دارند دسته بندی خواهیم کرد تا راحت تر بتوانیم علائم و نشانه‌های هر کدام از انواع اوتیسم را درک کنیم. از جمله اختلالات بیماران اوتیسم عدم تمرکز و تکراری بودن حرکات، مشکلات تعاملی و اجتماعی و عدم توسعه یا تاخیر توسعه در روابط اجتماعی و ارتباطات کلامی هستند که در ادامه به بررسی هر کدام در انواع اتیسم خواهیم پرداخت.

 

مشکل تمرکز و تکراری بودن حرکات (Restricted and Repetitive Behaviors):

 

این مشکلات در دو نوع از انواع اوتیسم یعنی اختلال اتیسم کلاسیک و اختلال طیف اوتیسم بالغ دیده می‌شود. در اوتیسم کلاسیک، کودک علایق و تمایلات محدودی دارد و نشانه‌هایی از تکراری بودن در رفتار و عمل آن‌ها دیده می‌شود. مثلاً ممکن است به‌شدت به چیزهای خاص علاقه‌مند شوند و به طور تکراری آنها را انجام دهند.در اوتیسم بالغ نیز تکراری بودن رفتارها در کودک اوتیسم دیده می‌شود؛ ولی این مشکلات به‌شدت مورد قبلی نیست.

 

 

مشکلات تعاملی و اجتماعی (Social and Communication Difficulties):

 

در ارتباط با این مورد هم دو نوع قبلی اوتیسم یعنی اتیسم کلاسیک و اوتیسم بالغ دارای شباهت‌هایی هستند.در هر دو مورد از انواع اوتیسم گفته شده مهارت‌های اجتماعی، تعاملی و زبانی کودک، تحت‌تأثیر قرار می‌گیرد. کودک اوتیسم دارای مشکلاتی در برقراری ارتباط چشمی، تفهیم احساسات دیگران و استفاده از زبان به‌صورت اجتماعی است.در نظر داشته باشید کودک دارای اوتیسم بالغ، معمولاً دارای مهارت‌های تعاملی و اجتماعی بهتری هستند؛ اما هنوز مشکلاتی در برقراری ارتباط اجتماعی و تفهیم علائم غیرکلامی خواهند داشت.

 

تأخیر در توسعه (Developmental Delay):

 

 دو نوع اوتیسم از انواع اوتیسم یعنی اوتیسم اختلال تعاملی نوع نامشخص و اوتیسم اختلال تعاملی-زبانی در این دسته قرار دارند.کودکان با اختلال تعاملی نوع نامشخص و اختلال تعاملی-زبانی به‌صورت کند و آهسته در زمینه‌های اجتماعی، زبانی و مهارت‌های کلامی توسعه و رشد پیدا می‌کنند. این افراد دارای مشکلاتی در توسعه مهارت‌های روزمره خود خواهند داشت که است منجر به مشکلاتی در ارتباطات اجتماعی و استفاده از زبان به‌صورت مؤثر می‌شود.

 

انواع اوتیسم از نظر اوتیسم ارثی و محیطی کدام اند؟

 

اوتیسم به‌طورکلی به دلایل ژنتیکی و عوامل محیطی ارتباط پیدا می‌کند. تحقیقات نشان می‌دهد که وراثت و عوامل ژنتیکی نقش مهمی در بروز اوتیسم دارند، اما عوامل محیطی نیز تأثیر دارند. دقیقاً چگونگی ترکیب این دو عامل و ارتباطشان هنوز کاملاً مشخص نشده است.

بر اساس تحقیقات ژنتیکی، وجود تغییرات ژنتیکی و وراثت می‌تواند در افزایش خطر اوتیسم نقش داشته باشد. اگر فردی در خانواده اوتیسم داشته باشد، احتمال بروز اوتیسم در دیگر افراد آن خانواده نسبت به عموم مردم بیشتر است.

عوامل محیطی مانند عوامل تغذیه‌ای، عفونت‌ها، ارتباط با مواد شیمیایی مضر در دوران بارداری، کمبود مواد مغذی و... نیز ممکن است در بروز اوتیسم تأثیر داشته باشند. عوامل محیطی ممکن است باعث تغییرات در عملکرد مغز و توسعه عصبی در دوران حیات جنینی و شیرخوارگی شوند.

 

 

اوتیسم شدید یا اوتیسم خفیف چیست؟

اوتیسم معمولاً به‌صورت یک طیف اختلال ظاهر می‌شود و شدت آن می‌تواند متفاوت باشد. افراد ممکن است به‌عنوان افراد با اوتیسم خفیف، اوتیسم متوسط یا اوتیسم شدید شناخته شوند که به‌شدت و ضعف ویژگی‌ها و نیازهای توسعه‌ای و تعاملی‌شان در زندگی روزمره آن‌ها اشاره دارد.

 

کلام آخر

 

 در این مقاله انواع اوتیسم را  بر اساس طیف ها و علل ایجاد آن در دسته‌بندی‌های مختلف معرفی کردیم وبه بررسی آن‌ها پرداختیم. این دسته‌بندی درمان کودکان اوتیسم را تسریع می‌کند و والدین و اطرافیان آن‌ها را با مشکلات و اختلالات کودک اوتیسم آشنا خواهد کرد.اگر سوالی دارید در بخش نظرات منتظر شما هستیم یا می‌توانبد با شماره تماس‌های 88235046-021 و 44388409-021 و 44388410-021 تماس بگیرید تا کارشناسان و متخصصان کلینیک افق شما را راهنمایی کنند.