اختلالات زبانی خاص (SLI) چیست؟
- خانه
- مقالات آموزشی
- اختلالات زبانی خاص (SLI) چیست؟
- ۰۶ اسفند ۱۳۹۷
- ادمین
- ۰ دیدگاه
- ۴ دقیقه
اختلالات زبانی خاص (SLI) چیست؟
گروهی از كودكان هستند كه درك خوبی از زبان دارند، اما برای استفاده از آن در گفتگو، مكالمه و برقراری ارتباط مشكل دارند. كودكان سنین پائین تر كه این مشكل را دارند ممكن است اصلاً نتوانند حرف بزنند و تكلم داشته باشند و طیف دیگری از این بیماران ممكن است اشكال ناقصی از زبان را استفاده كنند. این كودكان معمولاً دیر شروع به صحبت می كنند. تا 2سالگی اولین كلمات خود را نمی گویند و زمانی هم كه شروع به صحبت می كنند، كلمات جدید را به آهستگی و كندی وارد ذخایر لغات خود می كنند. ممكن است تا 3 سالگی از كلمات واحدی استفاده كنند و یا یك كلام كوتاه و تلگرافی داشته باشند.
این كودكان خطاهای زیادی در دستور زبان و گرامر دارند، مثل نقص در به كار بردن افعال و ضمایر، حذف ضمیر و . . . ممكن است جمله ای كه كودك به كار می گیرد، از نظر قواعد دستوری بهم ریخته و بی نظم باشد (مثلاً به جای آن كه بگوید: بابا ماشین دارد، بگوید: ماشین بابا دارد). یا ممكن است فقط از یك محدوده، كلمات خود را انتخاب كند به طور مثال تمام جملات مورد نظر را در زمان حال بگوید و از سایر زمانها مثل گذشته و آینده و ماضی بعید و ... استفاده نكند، ممكن است در یافتن كلمه ای مناسب دچار مشكل شود و كلمه دیگری را جایگزین كند كه معنای جمله را بهم بریزد و یا منجر به جمله ای ناهمگون، بی ربط و غیر قابل فهم گردد. ممكن است هنگام یافتن كلمه مناسب، كلمه ناصحیحی را انتخاب كند كه ارتباطی با آن كلمه دارد (مثلاً به جای صندلی بگوید میز) یا عملكرد آن را توصیف كند (به جای صندلی بگوید چیزی كه روی آن می نشینیم). این كودكان از كلمات كلی و مبهم (مثل: چیز، چیزه) زیاد استفاده می كنند، یا ممكن است كلمه خودساخته خود را به كار گیرند.كودك در پاسخ به سؤال ممكن است حاشیه برود و در نهایت جواب مورد نظر را ندهد و یا پاسخ نامناسب به سؤالات بدهد.
نوجوانان با این اختلال ممكن است مشكلات ویژه ای در استفاده از زبان داشته باشند و ممكن است در شروع مكالمه، حفظ و تداوم آن، عوض كردن موضوعات مورد بحث، مطرح كردن سؤال در ارتباط با موقعیت، مشكل داشته باشند و یا اینكه نتوانند مكالمه را به طرف نیازهای شنونده بكشانند. بسیاری از مشكلات عملكردی زبان كه این بیماران با آن دست به گریبان هستند مربوط به فقدان انعطاف پذیری در زبان است. به دلیل مسائل فوق این كودكان ممكن است در ارتباط گستاخ، بی ادب و شدیداللحن به نظر برسند، چون نمی توانند شكلهای مختلف زبانی را كه در محاوره استفاده می شود به كار ببرند وممكن است لحن و صدای آنها متناسب با آن موقعیت اجتماعی نباشد.
شیوع این اختلال در زیر 3 سالگی 15-10 درصد است كه با افزایش سن كاهش یافته و در سن مدرسه فقط 7-3 درصد كودكان این اختلال را دارند.
مشكلات تحصیلی آنها به طور اولیه در خواندن ونوشتن است. با وجود تداوم اكثر مشكلات اغلب این كودكان دبیرستان را به اتمام می رسانند. بعضی ها وارد دانشگاه می شوند و اكثراً زندگی مستقلی پیدا می كنند. عده ای از كودكان هستند كه علاوه بر مشكلات فوق در زبان دركی نیز مشكل دارند. این كودكان از نظر درك مطلب ضعیف هستند .نوع مركب (اختلال زبانی بیانی و دركی) هم از نظر تحصیلی و هم از نظر اجتماعی ناتوان كننده تر است. شیوع آن در پیش از مدرسه 5درصد ودر سنین مدرسه 3 درصد می باشد. این بیماران در درك مفاهیم انتزاعی -ضرب المثلها، استعاره ها، اظهارنظرهای كنایه دار و طعنه آمیز- مشكل دارند. در بیان وقایع خاطرات و چیزهایی كه رخ داده مشكل دارند.
در علت شناسی این اختلال عوامل نوروبیولوژیك، ژنتیك و محیطی نقش دارد.
احسان نوری، کارشناس ارشد گفتارردرمانی
۰ دیدگاه:
اولین دیدگاه را شما بنویسید.